***********

 Chciałeś zniszczyć moje serce.

Ale jestem z tytanu. 

Zahartowana przez przemoc.

Upokarzana, dręczona.

Ukryłam się.

Jak róża wśród cierni, przeżyłam. 

Mogę leżeć, skulona, cierpieć.

Zapaść się w gruzy w środku psychicznie. 

Za każdym razem wstanę 

Bardziej prosto.

Możesz już iść 

Nie potrzebuję kłamców, tchórzy.

Przeszedłeś przez drzwi bez powrotu.

Moje życie się zamknęło na Ciebie.

Nie wiem ilu zatrutych ludzi 

Ma dla mnie życie.. 

Ale wygoni ich mój mur.

Wszystkie ciosy,które mi zadano. 

Piętrzą się jak cegły.

Twoje go podwyższyły 

Dziękuję za to.

Na pewno Ty nie skrzywdzisz mnie 

Nigdy więcej.



A tu conaz dedykacją:

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️



Dawek - Posłuchaj Mnie prod.Flame / WNR PRODUKCJA

https://www.youtube.com/watch?v=7wlB7VMrcO




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wyznanie winy

Byłam niewinna a winna Zdradziłam siebie, Zdradziłam swoje serce. Zdradziłam prawdziwą miłość  I za to dostałam w plecy, dostałam w serce.  Dziś to wiem.  Lecz część mnie  Już do siebie nie wróci.  Zaginęła gdzieś tam gdzie On. Więc niech się straci.  Już na zawsze.  Zapomnę o niej. Z czasem.  Niech tam już sobie jest. Lecz beze mnie. Tracimy części  siebie całe życie. Część mnie była i jest Twoja chociaż jej nie chciałeś..a ja nie chciałam jej stracić.  Utwór pochodzi ze ścieżki dźwiękowej Hans Zimmer:"No time to die" i prawa autorskie należą do kompozytora i muzyków wykonujących utwory. Film udostępniono jedynie. Z przyczyn emocjonalnych i sentymentalnych i dla podkreślenia swoich uczuć. 
Czytaj więcej

tam i spowrotem

Obraz
Krążą moje myśli. Od przeszłości do teraz. Odbyłam podróże po wszystkich scenariuszach. W żadnych nie mielismy głównej  roli,ale epizodyczną.  Postanowiłam otrząsnąć się. Zostawić Cię  W punkcie czasowym rok temu. Porzucić ból  I iść swoją drogą. Jak syzyf taszczyłam  Uczucia, marzenia, Zniszczone nadzieje W moim życiu  Było coraz cięższe.  Rozbiłam je z bezradnej złości.  Zniczulę się więc i pójdę dalej.
Czytaj więcej

Zawilenie

Prawda jest zawiła jak umysły, w których przebywa. Kiedyś pozdrawiałam ją na ulicy. Dziś nie rozpoznaję jej twarzy. W puste wyrazy jest ubrana.  Coś co bylo eleganckie. Jest kiczem.  Wszystko się zmieniło  A czasem myślę, że jednak się nie zdarzyło.  Tylko było projekcją chorego umysłu. Dobre czasem jest złe,  a wesołe smutne. Może jednak nie wszędzie  sięga nasz wpływ.  Rzeczy mają własny  kształt bez względu  na to jak rozpaczliwie  machamy w powietrzu rękami.  Próbując rzeźbić w powietrzu. Już czas poznać  siebie prawdziwego  I przy tym utrwać  bez względu na jutro.  Prawda jest tym, co czuje w danym  momencie naszym Umysł.
Czytaj więcej