Zawilenie

Prawda jest zawiła jak umysły,

w których przebywa.

Kiedyś pozdrawiałam ją na ulicy.

Dziś nie rozpoznaję jej twarzy.

W puste wyrazy jest ubrana. 

Coś co bylo eleganckie.

Jest kiczem. 

Wszystko się zmieniło 

A czasem myślę,

że jednak się nie zdarzyło. 

Tylko było projekcją chorego umysłu.

Dobre czasem jest złe, 

a wesołe smutne.

Może jednak nie wszędzie 

sięga nasz wpływ. 

Rzeczy mają własny 

kształt bez względu 

na to jak rozpaczliwie 

machamy w powietrzu rękami. 

Próbując rzeźbić w powietrzu.

Już czas poznać 

siebie prawdziwego 

I przy tym utrwać 

bez względu na jutro.

 Prawda jest tym,

co czuje w danym

 momencie naszym Umysł.