skąd się wzięłam.

Nie można zniszczyć kogoś. 

Kto żył tak długi w cieniu.

Wyszłam z niewoli strachu, 

Z piekła wyzwisk.

Wysiadłam z karuzeli 

Miłości i nienawiści. 

Nie byłam silna z wyboru.

Nie miałam innego wyjścia.

Pomiędzy byciem 

Kochaną a znienawidzoną.

Odrzucana i jednocześnie akceptowana

Tam nauczyłam się żyć.

Wszystko w jednym najbliższym 

Człowieku. 

Ale jestem dziś silna.

Jeszcze buduję

Bezpieczne granice. 

Bardziej potrzebne.

Niż bunt i agresja. 

Jeszcze zakochuje się w spokoju. 

Ale dużo pracy przede mną. 

I normalność, którą dostałam w prezencie. 

Cierpienie było dla mnie zwyczajne. 

Ale dziś je odrzucę.

Dla spokoju.